من1

سلام

 حدودا چندماه بود نت نداشتیم. منم ک ماهی رمز ورود رو فراموش کردم...

اوضاع روحی مثل اب وهوای خوزستان شده.....

مدت زیادیه خیلی خیلی زیاد شبا قبل خواب گریه میکنم خودم نمیدونم دلیلشو........

روزها هم که بداخلاق و عصبی...خودمم دوسش ندارم.

هی میشینم بخودم امیدواری میدم.هی اروم میکنم ولی مسکنه.....

بعضی وقتا ازترس مرگ و اینکه من ادم بدی ام گریه ام میگیره.  بعضی وقتا  انقد درگیرمیشم باخدا و نق ونوق میکنم خودم دیونه میشم.

وقتمو پرکردم با خیاطی و میناکاری و چرم و نمدوو... هرچی که بتونه وقتمو بگیره ....

نمیدونم زندگی میخواد منو کجاببره ...ولی امیدوارم به خیلی چیزا ونامید ازرسید ن به ارزوهام.

اینو فهمیدم شدیددددددددد که هرچی خدا بخواد اون میشه نه اونی که تومیخای....

مسکن من فعلا حرفای اقای قرایتیه که کلی بهم انرزی میده . ازته دل دعا میکنم براش بهترینا

/

تازگیا تیکه های بدی میشنوم. البته حساس بودن من هم هست.

.....

خیلی دلم میخواد بایه شخص حقیقی حرفای دلمو بزنم....... که نگران برداشتش نباشم.... که راهنمایی هم بکنه